13 Nisan 2015 Pazartesi

Sendromlu Pazartesi



2015 yılı güzel başladı diye düşünmüştüm. Fakat Şubat ayında babamın beynine pıhtı attı. Sağ tarafına inme indi ve ölümden döndü. Yavaş yavaş iyileşiyor çok şükür ama zorlu bir dönem. Bugünleri de atlacağız Allahın izni ile. Çok şükür ki Allaha babamı bize bağışladı. Bu esnada işle ilgili bir takım sorunlar da yaşıyorun klasik olarak. İşe başladım demiştim bir süre önce. Benimle birlikte iki yeni arkadaş daha var. Yıllarca bekleyen işleri bizim kısa sürede bitirmemizi bekliyorlar. Ne kadar iş yaparsak yapalım asla takdir edilmediğimiz gibi, yeterli de görülmüyor. İşten şikayet etmiyorum çalışmaya geldik sonuçta ama işi asıl yapması gerekenler oturup da biz çalışınca bir süre sonra sinirleri bozuluyor insanın.

Başımızda bir müdür var bariz insan ayırımı yapan, ısrarla inatla emekli olmayan biri. Kendini üzmek yerine başkalarını yıpratan türden. Sektörde meşhurmuş zaten kendisi :) Ama bütün bunlar Allahın izni ile geride kalacak. Bizi kullanabilecekleri süreyi biliyorlar ve bu zaman zarfında etimizden sütümüzden her şekilde faydalanmaya çalışıyorlar. Dahası bunu yüzümüze söylüyorlar. Bir kere de gittiğim yerde bir iş 0 dan başlasa benle beraber ya da görev tanımı net belli olsa dişimi kıracağım. Zor günler de geçecek Allahın izni ile. Ama bu süreçte yıprandığımız ile kalacağız. Neyse ben biraz içimi dökmek istedim. Merak eden, samimiyetle takip eden varsa kendimden de haberdar edeyim dedim.

Bu güzel ayçiçeğinin verdiği huzur kadar aydınlık bir gün olsun. Artık soğuk havalar bitsin bahar gelsin. İyi bir hafta diliyorum herkese.
Devamını Oku

Pages

Blogger tarafından desteklenmektedir.

Ara ki bulasın

© 2011 Kızsal Şeyler İşte, AllRightsReserved.

Designed by ScreenWritersArena