Senle başlayıp, sizle devam eden cümleler.

Kızsal mevzular için gittiğim doktara, bir dizi test istedi sonucunda hormonal bir bozukluğun yok dedi tiroid kontrolü de yapayım bir dedikten sonra, nodül buldu. Dedi bu baya büyük görünüyor, ultrason çektir. Peki dedik. Ultrason çektirdik sonra, sintigrafi istedi onu da çektirdik. İkisini aynı anda istemiş de olabilir hatırlamıyorum. Bütün bunları büyük bir üniversite hastanesinde yaptırıyoruz bu arada. Biz diyorum çünkü yanımda annem de var. O olmasa zaten sinirden, yorgunluktan bayılmıştım. Doktorumuz çok iyiydi ama daha önce yazdığım elimi attığımın kökünü kurutuyorum durumu burada da geçerli oldu ve başka bir yere tayini çıktı doktorumun. Neyse sonra biyopsi istedi ve sonucunda kötü huylu olabilir şüphesi çıktı. Fakat biyopsi için sabah 9 dan öğlen 3 e kadar bekledim. Randevum 9'daydı ancak öğrendik ki herkese 9 a randevu veriyorlarmış. Aç gidip, gitmeyeceğimi bilmediğim için ne olur, ne olmaz diye hiç bir şey yemedim. Hem stres, hem açlık tansiyonum düştü. İnternette araştırdım, kolay bir prosedür can acıtmıyor fakat öyle gıcık bir doktora denk geldim ki.. Acıdı.. 

Hastanede dikkatimi çeken bir şey oldu. Hep sen diye hitap ediyorlar. Belki gerçekten genç görünüyorum :D Öyle düşünmek istiyorum ha ha ha. Çünkü yaşımı söyledikten sonra, 'siz' zamirini kullanıyor bazıları. Aslında tamamen saygısızlıklarından, kendilerini üstün görmelerinden. 6 sene tıp okumuş adamlar kolay mı? Ben ilk tanıştığım kişilerin (arkadaş ortamı değilse elbette, esnaf, doktor, mağaza görevlilerinden vb söz ediyorum) bana 'sen' diye hitap etmelerinden çok rahatsız olurum çünkü ben her zaman siz, hanımefendi, beyefendi diye hitap ederim karşıdaki kişiye ve aynı özeni beklemem doğal diye düşünüyorum.'Sen' diyene, ısrarla 'siz' diye hitap ederim ve mecbur kalırlar üsluplarını değiştirmeye. Bütün bu süreçlerden geçtikten sonra anestezi bölümüne gittim. Hay gitmez olaydım. Bir milyon tane yere gönderdi. Hastene de girmediğim bölüm kalmadı. EKG, Diabet, Göğüs Hastalıkları, Kardiyoloji... Çok şükür bir şey çıkmadı. Allahım tükendim resmen. EKO çektir dedi. Hastaneden ancak mayısa gün veriyorlarmış. Ben özele gittim mecburen, girdim odaya üstünü tamamen çıkar dedi oradaki kız. Bir gömlek verdi ama önü açık. Hay allahım dedim, bir tedirgin oldum tabii normal boyutta insanlara göre yapılmış bir şey o :D Doktor geldi, tedirginliğimi anladı herhalde, 'Kaç yaşındasın canım sen?' dedi. Aynen bu cümleyi kurdu :) Söyledim bende :)

Tedirgin olacak bir durum yok aslında sonuçta doktor, ultrason ekranına bakıyor hastaya değil :) Ha baksa ne olacak elin genç doktoru sana mı kaldı demeyin lütfen :D :D Neyse onu da hallettik zannederken, edememişiz istedikleri hiç bir şeye bakmamışlar. Normalde doktoru beklerdim ama o kadar sinirim bozuldu ki bu süreçte, özel hastanede bari beklemeyeyim dedim. Ameliyata girmiş, ne zaman çıkacak belli değil doktor. Başkasına da gösterebilirsiniz dediler bende çıktım geldim. Şimdi onu ya yeniden yaptıracağım, ya da özeldeki doktora göstereceğim. O kadar bunaldım ki bu hafta gitmedim hastaneye. Kendi, kendime eğlence buldum ben de, diyorum ki anestezi doktoru beni çok sevdi. Tekrar, tekrar görmek istiyor o yüzden oradan, oraya gönderip  yeniden bana gel diye çağırıyor :) Pek havalı buldum anestezi doktorunu, diyorum içimden doktorcum ölümüm senin elinde olsun :D :D 

İşin komik yani hadi söyleyeyim ben 30 yaşındayım :D ama bahsetmiştim bir postta çocukluğunuzu bilenlerin gözünde çocuk kalıyorsunuz hep. Kimse beni aramadı en başta. Hep annemi arıyorlar ne oldu diye. Çocuğun durumunu öğreniyorlar ha ha :) Bir de benim amcam Almanya'da doktor, zavallım burayı da orası gibi sanıyor. Sürekli arıyor ne oldu hala gün alamadınız mı? Nasıl iş bu diye. Bu süreci bizim uzattığımızı düşünenlerde var. Sonuçta bu basit bir ameliyat. Çok tehlikeli de değil ve en önemlisi özelde de yaptırsam, devlette de yaptırsam aynı doktor girecek ameliyata. Ben çalışmıyorum, babam da milyoner değil. Dolayısıyla çok hayati bir durum olmadığı sürece ailemi zor duruma sokmanın alemi yok. En son doktor bunun acelesi yok herşeyi yapalım emin olalım, riske atmayalım dedi o yüzden beni bir milyon yere daha göndermeye devam edecek gibi :D :D. Ben zaten ufak, tefek şeyler için hep özele giderim. Rekabetten dolayı, fiyatları o kadar uçuk olmuyor. Ekoyu 35 TL ye çektirdim. Muayane parası da ödemedim. Kampanyamı ne varmış.

Ahh bir de bu doktorcuklar kolayca sterese giriyorlar. Gariplerim benimmm :) Biyopsi doktoru da, bir soru sordu bana yatıyorum, annemde dışarıda bütün testler, ultrasonlar falan elinde. Doktor sorunca yerinden kalkıp vermek istemiş, göremiyorum ben bulunduğum yerden tabii. Sonra gerek kalmadı sanırım. Annem de kapının yanında bekliyormuş. Doktor kadın dedi; ama orada beklemeyin, stres oluyorum ben. Sonra en son genel cerrahide bir doktora gittik ama gün alamadık işlemlerim tam değilmiş. Neysee bekleyin dedi bizde kapının önünde bekledik. Hanfendi uçak bileti almaya çalıyormuş, dedim bana deseydi ben alırdım onun için :D :D Orada başka hastalarda vardı. Refakatçilerden biri dedi, ben çıkar alırdım :) Bizi bekletmeseydi. O gün 10 dakika sürmeyen kardiyoloji muayanesi için tam 3 saat bekledim.

En kötüsü beklemek zaten. Ne olacağını bilsek. Yok öyle bir şey ama  deseler, öleceksin bas git :) rahatlayacağım yeminle.  Önce çok korktum ameliyat fikrinden. Şimidi de olsun bitsin bir an evvel istiyorum. Aslında çok şey var anlatacak da... Daha fazla ne siz bunalın, ne de ben :) Ama şunu söylemek istiyorum. Allah dert verip derman aratmasın. Dermansız da, dert vermesin. Neler görüyor insan oralarada. Haline bin kere şükrediyor. Doktorların lanetliği, suratsızlığı çekilir gibi değil. Yemin ederim ben onları da anlamaya çalışıyorum. Sabahtan, akşama kadar çeşit, çeşit insanla uğraşıyor. Laf anlamıyorlar bazıları ama ben okuyan, araşıran, söyleneni anlayan biriyim sonuçta. Biraz da benim, hastanın psikolojisini anlamaya çalışsalar çok güzel olacak.


Buraya kadar okuduysanız teşekkür ediyorum. Anlatmam gerekti :) Ve okuyanları tebrik ediyorum :)