Topuklu ayakkabıyla yürümek bir sanattır. Ne yazık ki ben sanatçı değilim. O incecik topukların üzerinde sekmeden yürüyen, ceylan gibi süzülen kadınlara her zaman hayran olmuşumdur. Ben 3 cm topukla takılıp yere düşerken onlar büyük bir rahatlıkla yürüyorlar.(Üstelik benim topuklar kalın.) Nasıl? Lütfen biri bana bunun sırrı varsa söylesin. Tamam zayıf ve ince olmak birinci şart. Ben bu ilk kurala direk uymuyorum. Zaten o ince topuklu ayakkabılar üzerinde dengede bile durmam bir mucize olurdu. Yürümek ise sadece bir hayal. Çok özeniyorum yemin ederim. Çok kadınsı, çok şık, çok zarif. Ancak yetenek istiyor o ayakkabılarla dolaşmak. Geçenlerde hafif topuklu bir bot gördüm ne yazık ki ayak kısmı olduğu halde bilekten olmadı. Yenisini yaparız, kalıba göre ufak bir fark alırız dediler ama annem inanmadı :). Aklım hala o botlarda. Ayakkabıcıdan dönerken önümüzde bir kadın yüksek ve İNCECİK ökçeleri ile yürüyordu. Annem: 'Bak ne güzel ayakkabılar ama 100 gr bir kadın' dedi. Koptum tabii :) Bugün yine ölüp biterek aldığım ama ayağımın canına okuyan ayakkabılarımla dışarı çıktım. Kardeşimle alışveriş merkezine gittik. O dümdüz alanda ben nasıl bulduysam gittim ufacık bir çıkıntıya takıldım. DÜŞTÜM. Bileğimi incittim çok acıyor. Zaten ayakkabı vuruyordu. Topuğuna basıyordum. İnatla giymemin sebebi mazoşist olmam mı? Hayır. Diyorum azıcık kıza benzeyeyim diye :) Evren bana karşı ama çok üzülüyorum :p
